Mijn ogen werken niet goed samen:
Mijn linkeroog is om mee te lezen en voor de dichtstbijzijnde details.
Met het rechter kijk ik tv en houd ik overzicht.
Door beide ogen afwisselend te gebruiken bezie ik de wereld.
Dichtbij en veraf: eerder de twee uitersten dan het gemiddelde, eerder naast elkaar dan verenigd. Dit fysieke gegeven; een tweedimensionaal zicht en een separate manier van kijken is zichtbaar in mijn werk.

Inge van Haastert (1950 Hilversum) behaalde in 1977 haar diploma aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam. In 1977 won zij de Koninklijke Subsidie voor Schilderkunst.

“Veel van mijn schilderijen zijn doorkijkjes; een voorgrond waarbij door openingen de achtergrond zichtbaar is. Deze werken zijn vanaf 2012 ontstaan toen ik een feestslinger in een plat pakketje liet vallen en deze zich ontvouwde als een 3dimensionale slinger. Dit was voor mij een oogopener en liet zien dat ik met mijn oogafwijking ruimtelijk kon schilderen. Maar wel met veel vertoon van licht en schaduw en zo over de top dat het daardoor juist onecht lijkt. Deze “doorkijkjes” hebben een ultieme ruimtelijkheid waarbij de gaten net zo belangrijk zijn als de massa. Dit alles geldt voor de Schrootschilderijen, de Open Buizen, de Sculpturen en de Plooisels. Behalve ruimtelijkheid spelen er nog meer factoren mee. Na een periode van moeilijk lopen en staan, ontstonden er kleinere werken  die te maken hadden met evenwicht  zoals de Dwaze Vazen die wankel op hun voetstuk stonden. Deze stillevens vormden de aanzet voor nieuwe werken waarbij de rollen tussen voorstelling en achtergrond werden omgedraaid. Zo piept de achtergrond, traditioneel toch in een ondersteunende rol, naar voren en eist alle aandacht op terwijl de voorstelling (= voorgrond), bijna kleurloos, een stapje terug doet. De felgekleurde motieven op de achtergrond grijpen terug naar ouder werk waarin structuren een grote rol speelden. Hoe uiteenlopend de verschillende onderwerpen ook lijken, de terugkerende structuren bieden houvast en creëren  verband.”

 

Inge van Haastert voerde opdrachten uit voor de gemeente Schiedam en de provincie Zuid-Holland en zat in diverse commissies die de overheden adviseerde over kunstzaken.
Zij exposeerde in Duitsland, Engeland, Slovenië, en was in Nederland regelmatig te zien bij Galerie Clement in Amsterdam. Haar werk is in het bezit van particulieren, bedrijven, kunstuitlenen en het Stedelijk Museum Schiedam.